دسترسی ها

سال ۱۳۹۸ اتفاقاتی بسیار متفاوت نسبت به انتظارات گذشته و باورهای (ساده انگارانه) نسبت به بسیاری از مفاهیم اجتماعی، بین المللی، حکمرانی، آزادی، حریم خصوصی، ادعایی نظام حاکم بر فضای مجازی بین المللی رخ داد، چند نمونه از آن به شرح زیر مرور کنیم:

۱_ در اردیبهشت ۱۳۹۸، سحری بر میلیونها کاربر ایرانی اندروید گذشت که شرکت معظم(!) گوگل برنامکی را از گوشی هوشمند تلفن همراه ایشان حذف نمود بدون آنکه کاربر مطلع شوند و یا حتی با کمی حفظ ظاهر موضوع، سوالی از کاربر مطرح شود. بهانه این عمل زشت، وجود برنامکی خطرناک روی گوشی بود ولی در حقیقت برنامکی ناهمگرا با اهداف سیاسی- فرهنگی نظام حاکم بر آمریکا بود که با یک اشاره (فرمان حکومتی) به گوگل از گوشی میلیونها ایرانی  حذف شد.

۲_ در دی ماه ۱۳۹۸، پس از ترور ناجوانمردانه قهرمان ملی، سردار دلها، شهید حاج قاسم سلیمانی، شبکه اجتماعی معظم(!) اینستاگرام، قاطبه پست ها، و برخی (تعداد قابل توجهی) حسابهای کاربری حامی شهید سلیمانی را حذف و یا مسدود نمود. این در حالی است که جنجال آزادی گفتار و مطلب در این شبکه ها گوش همه را پر کرده و آزرده است. آزادی تنها در جهت مطامع و هنجارهای ارزشی، فرهنگی، سیاسی، حکمرانی و اقتصادی آمریکا (تروریست دولتی موشک پران به میهمان رسمی یک دولت و سرنگون کننده داعش) معنا دارد و خلاف آن بایستی حذف شود و نباشد!

۳_ در نیمه دوم دی ماه ۱۳۹۸، شرکت ایرانی آپارات بدون اعلام قبلی، به بهانه تحریم، از دسترس خارج می شود و یک روز طول می کشد تا با جابجایی دامنه به خدمت دهنده دیگری، مشکل حل شود. این سناریو برای همه خدمات فضای مجازی که در خارج از کشور میزبانی شده اند و یا خدمت نام دامنه خارجی دارند قابل تکرار است. امروز آپارات و فردا هر شرکت و خدمت دیگر ایرانی!

۴_ در اوایل بهمن ۱۳۹۸، دامنه ” دات کام” مربوط به خبرگزاری فارس (farsnews.com) از دسترس خارج می شود. بهانه این قطع خدمت، تحریم است که با اعمال سلیقه سیستم های اطلاعاتی و حاکمیت آمریکا در تکمیل پروژه ترور دولتی سردار شهید حاج قاسم سلیمانی انجام می شود. فروش و نگهداری و خدمت رسانی نام دامنه یک موضوع کاملا غیر سیاسی و غیر حکومتی است که در سطح بین الملل به شکل مستقل و بی طرف عرضه شده است ولی ناگهان تحت تأثیر سیاست های خصمانه دولت آمریکا، خط مشی خود را تغییر می دهد و همه مقررات و قوانین خود را تحت الشعاع قرار می دهد.

چهار مصداق فوق الذکر، نشانه آشکاری از استفاده دشمن از همه ابزارهای در اختیارش (اعم از دولتی، بین المللی، سمنی (NGO)، کسب و کار) برای ضربه زدن به وجود و هستی و فلسفه وجودی ما است. هیچکس باور نمی کرد و یا نمی شد بباورانی که نهادها و شرکتهای بین المللی تحت تأثیر تصمیم سیاسی یک کشور، خدماتی را در فضای مجازی روی اشخاص حقیقی و حقوقی ببندند. حال باید همه دلسوزان و نخبگان و کارشناسان قبول بفرمایند که همه چیز برای دشمن حکم اسلحه دارد، این اسلحه می تواند ظرفیت میزبانی یک خدمت ایرانی در سرزمین خود یا سرزمین هم پیمانان خود باشد، می تواند خدمت دامنه بین المللی، دات کام(com.) باشد، می تواند محیط سیستم عامل متن باز اندروید باشد، و یا می تواند محیط شبکه اجتماعی تحت قیمومیت خودش باشد که امکان بازی را از برخی بازیگران سلب نموده و نقطه مقابل بازیکنان جعلی و شبیه سازی به زمین بازی بیاورد.

چاره چیست؟ ما در جمهوری اسلامی ایران، چاره ای جز استقلال و خود اتکایی نداریم. استقلال ما در راه اندازی و جااندازی ایرانت (معرفی در اینجا) در سطح ملی است. در ایرانت دات ایران(ir.) جای دات کام را می گیرد و ماشه آن دست دشمن نیست. زیر ساخت ارتباطی و اطلاعاتی و خدمات پایه نرم افزاری ایرانی (و یا با مالکیت و مدیریت ایرانی) بستر ارائه کلیه خدمات و محتوی را فراهم می‌نماید و خدمات فضای مجازی ایران،اسیر تصمیمات دشمن آشکار و تروریست ما قرار ندارد.   برقرار باد ایرانت، انشاالله.

رسول جلیلی

دانشیار مهندسی کامپیوتر، دانشگاه صنعتی شریف

۱۳۹۸/۱۱/۷

• نویسنده : دکتر رسول جلیلی
• منبع خبر : فمپ