دسترسی ها

فاطمه نوری راد، دانشجوی دکتری ارتباطات دانشگاه علامه و پژوهشگر حوزه رسانه و کودک در نشست نمایش کودکان در فضای مجازی؛ آسیب‌شناسی نقض حریم خصوصی کودکان توسط والدین گفته است: «کودکان موجوداتی دارای احساس هستند و تنها تجربه‌شان از بزرگ‌ترها کمتر است، حال آنکه عموماً والدین تصور می‌کنند مالک فرزندانشان هستند. امروزه کودکان از زمان تولد همه لحظاتشان ثبت و ضبط می‌شود و در معرض همگان قرار می‌گیرد، این در حالی است که ما به این نحو هویت فرزندمان را می‌سازیم و اجازه نمی‌دهیم که کودکمان در نوجوانی هویت خودش را تغییر دهد. نمایش‌دادن کودکان در هر جایی موجب شکل‌گیری تصویری در اذهان عمومی می‌شود که این تصویر به چگونگی شکل‌گیری هویت کودک کمک می‌کند.» او در ادامه گفته است:‌ «در فرهنگ ما بسیاری از مادران به دلیل این که امکان نمایش خود را ندارند ترجیح می دهند از کودک خود استفاده کنند و زمانی‌که که فرزندشان به دلیل زیبایی لایک کسب می‌کند، گویی خودش آن را کسب کرده است. هویت موضوع بین الاذهانی است، افراد خود را در آینه دیگران می‌شناسند، حال آن که ما به کودکمان اجازه نمی‌دهیم خودش نشان دهد دارای چه هویتی است. شاید کودکمان نخواهد زمانیکه شعری می خواند تصویری از او منتشر شود این در حالیست که به کودکان پاداش می دهیم شیرین کاری کند یا شعر بخواند. این مسئله باعث می شود که کودک شخصیت مهر طلب داشته باشد، یعنی برای اینکه نشان دهیم تو وجود داری لازم است به تایید دیگران برسی، هرچقدر مهر و تایید دیگران بیشتر باشد یعنی تو بیشتر وجود داری. این موضوع یکی از بزرگ‌ترین پیامدهای منفی را به دنبال دارد که ما به آن توجه نداریم.» به گفته نوری راد، در فرهنگ ما بسیاری از مادران به دلیل این که امکان نمایش خود را ندارند ترجیح می دهند از کودک خود استفاده کنند و زمانیکه که فرزندشان به دلیل زیبایی لایک کسب می‌کند، گویی خودش آن را کسب کرده است، به دلیل اینکه مادر امکان بروز خود را در فضای مختلف ندارد پس از کودک به عنوان کالا استفاده می‌کند.