دسترسی ها

اواخر فروردین و در جریان کنفرانس F8 (رویداد سالانه فیسبوک برای توسعه دهندگان) آدام موسری مدیر اینستاگرام از آپدیت های تازه ای برای این شبکه اجتماعی خبر داد.

طبق گفته وی قابلیت های بسیار زیادی طی سال جاری به این اپ اشتراک گذاری عکس اضافه خواهند شد: روش های تازه برای اشتراک گذاری استوری ها، خرید اقلام مختلف و یک دوربین به روز شده. موسری همچنین از کنار گذاشته شدن برخی امکانات از جمله حذف لایک از اینستاگرام و تعداد فالوورهای آن خبر داد. او در جمع توسعه دهندگان و اصحاب رسانه اعلام نمود که «تعداد لایک ها نیز خصوصی می شوند» به معنای آنکه دیگر تعداد لایک ها را در پایین  پست های دوستان خود نخواهید دید.

جک دورسی مدیرعامل توییتر هم اوایل همان ماه و طی کنفرانس تد از ایده بزرگ خود خبر داده بود:

اگر قرار بود توییتر را از نو می ساختم تا این اندازه روی تعداد دنبال کننده ها یا تعداد لایک ها تاکید نمی کردم و حتی فکر می کنم که ابدا لایک را ایجاد نمی کردم.

چند هفته بعد از این اظهارات یوتیوب هم در پستی که در وبلاگش منتشر کرد از تغییری کوچک اما بزرگ در نمایش تعداد مشترکان کانال هایش خبر داد و اعلام نمود که از این پس اعداد را گرد می کند.

به نظر می رسد مدیران این شرکت ها بعد از سال ها بررسی موشکافانه به یک رویکرد کوچک اما مشترک دست یافته اند: از بین بردن اعداد و ارقام یا انطباق بخشیدن به آنها. این رویکرد را میتوان چرخشی قابل توجه در سرویس هایی دانست که با اعداد و ارقام علنی، قابل مقایسه و به تازگی ارزشمندشان شناخته می شوند. علاوه بر این چنین رویکردی این پرسش را در ذهن بسیاری ایجاد می کند که اگر این راهکار چنین شرکت هایی است آنگاه از نظرشان مشکل کدام است؟

اینفلوئنسرها، بیماران روحی

در اینکه اینستاگرام به محیطی مملو از استرس و فشار بدل شده تردیدی نیست؛ حتی راضی ترین کاربران توییتر هم تایید می کنند که این پلتفرم به محیطی سمی تبدیل شده است. اما نمی توان اینطور نتیجه گرفت که شبکه های اجتماعی یاد شده دیر به فکر بررسی انتقادات کاربرانشان افتاده اند. مشکل این شرکت ها مشکل کاربرانشان نیست. وظیفه آنها این است که مردم را به استفاده از سرویس هایشان مجاب نمایند. معیارهایی نظیر لایک نیز برای مدتی آنها را در رسیدن به این هدف یاری کرد و همزمان به کاربران جدید نشان داد که به دنبال چه باشند و موفقیت در این پلتفرم ها چه رنگ و بویی دارد. همه اینها اما در مرحله رشد اتفاق افتادند: هم رشد کاربران جدید و هم پلتفرم های تازه ای که به آن ملحق می شدند. در واقع به نظر می رسید که اولویت های همه آنها یکی باشد. حالا اما آن دوران سپری شده.

یکی از پیامدهای حذف لایک از اینستاگرام که البته راهکار مناسبی هم برایش ارائه شده این است که مردم دیگر تمایلی به پست کردن محتوا روی فیدهای خود نخواهند داشت و در عوض گرایش آنها به استوری ها بیشتر می شود (چهارده ترفند برای آنکه استوری های جذابتری در اینستاگرام داشته باشیم) که قابلیتی کپی شده از اسنپچت است. حذف شدن معیاری مانند تعداد لایک ها از پایین پست های اینستاگرام ممکن است باعث کم شدن استرس میان کاربران آن شود و همزمان این حس را که عامل اولیه محبوبیت اینستاگرام رو به افول گذاشته را در میان کاربران کمرنگ می کند.

اما مشکل اصلی از نگاه اینستاگرام این نیست که رشدش متوقف شده یا مردم دیگر از آن استفاده نمی کنند بلکه مساله این است که مردم بخش هایی را کمتر از باقی قسمت ها استفاده می کنند و به تمامی امکانات آن توجه ندارند.

شبکه های اجتماعی در غیاب اعداد

توییتر و اینستاگرام در ابتدای تجربه کاری خود فیدهای زمانی ساده ای را در اختیار کاربرانشان قرار دادند و معیارهای قابل رویت نیز مکانیزم ثانویه آنها برای مرتب کردن محتوای فیدها بود. این اعداد (چند نفر موضوعی را پسندیده اند یا روی آن نظر داده اند یا موضوعی را بازنشر کرده اند یا فردی را دنبال کرده اند) در اصل نوعی سیستم ارزشگذاری بی رحم، آشکار و جانبدارانه بود.

با حذف لایک از اینستاگرام شاید این پلتفرم به محیط زیباتری بدل شود اما قطعا اینستاگرامی که امروز می شناسیم ساخته نمی شد و چه بسا فیسبوک هم به خرید آن رغبتی نشان نمی داد؛ همان اینستاگرامی که به محلی برای اعلام حضور افراد تاثیرگذار بدل شده و بیش از یک میلیارد نفر را گرد هم آورده است.

اما با نگاه به آینده تصور یک شبکه اجتماعی فاقد عدد و رقم برایمان جذابتر خواهد بود. اگر قبل از هرچیز استوری های اینستاگرام را نگاه میکنید آنگاه شما نیز دانسته یا نادانسته به حذف لایک از اینستاگرام تمایل دارید و امیدوارید که این پلتفرم چنین تغییری پیدا کند. و امروز آنچه در توییتر و اینستاگرام می بینید به مجموعه ای از نشانه ها بستگی دارد؛ چیزهایی که در گذشته لایک کرده اید، مدت زمانی که صرف مشاهده محتوای اشتراک گذاری شده توسط یک مخاطب خاص کرده اید، ارتباط خصوصی که با یک کاربر خاص داشته اید یا علاقه ای که به یک موضوع خاص از خود نشان داده اید. به بیان دیگر در آینده نزدیک پست ها براساس تقدم و تاخر زمانی، تعداد لایک ها و ریتوییت ها برایتان نمایش داده نمی شوند. البته نشانه هایی که برشمردیم نیز همگی متریک هستند؛ متریک هایی غیرقابل رویت برای کاربران اما خوانا و روشن برای خود پلتفرم ها.

• منبع خبر : برنا