دسترسی ها

اولین و مهم‌ترین خدمت فناوری اطلاعات و ارتباطات به سازندگان برنامه‌های رادیویی و تلویزیون و نیز سازندگان محتوای رسانه‌ای، خلق ایده‌های نو است. فضای مجازی، فضایی پست مدرن و مبتنی بر خلاقیت است که هم در تهیه محتوا و مطلب مورد استفاده قرار می‌گیرد و هم در سوژه‌یابی و انتخاب موضوع.

منفعت و نتیجه دومی که از این فناوری می‌توان گرفت، در زمینه تحقیق و پژوهش است. هر ایده‌ای برای تبدیل شدن به برنامه رادیویی، تلویزیونی یا حتی مطلبی مناسب روزنامه، نیازمند تحقیق و پژوهش است. فناوری اطلاعات و فضای مجازی، موقعیت مطلوبی برای تحقیق و مطالعه درباره ایده مورد نظر فراهم می‌کند و این امکان را می‌دهد که در کنار مراجعه به کتابخانه‌های مرجع، در هر زمان و هر کجا دسترسی به میلیاردها منبع، اطلاع و داده میسر شود.

فناوری اطلاعات و فضای مجازی، در کاهش هزینه‌های تولید نیز می‌تواند مورد استفاده برنامه‌سازان رادیو و بخصوص تلویزیون قرار بگیرد. این فناوری به برنامه‌سازان امکان می‌دهد به کمک رایانه و در فضای مجازی، هزینه‌های تولید یک برنامه را با دقت بالا پیش‌بینی و با استفاده از برخی نرم‌افزارهای مخصوص نمونه‌سازی (سمپل‌سازی) بودجه مورد نیاز برای یک برنامه، تعداد نیروها و نیز زمان تولید را محاسبه کنند و برآورد دقیق از میزان هزینه‌ها داشته باشند.

همچنین فناوری اطلاعات می‌تواند به منظور کم شدن هزینه آزمون و خطا مورد استفاده قرار بگیرد. برنامه‌سازان می‌توانند طراحی لباس، دکور، نور و بسیاری موارد دیگر را ابتدا در فضای مجازی طراحی کنند، به برنامه‌ریزی دقیقی برای اجرا برسند و بعد از ایجاد تفاهم و توافق نهایی بین تهیه‌کننده، کارگردان و طراحان لباس، دکور، نور و… وارد مرحله اجرا شوند و جلوی اتلاف وقت و هزینه را بگیرند.

امکان دیگری که فناوری اطلاعات و فضای مجازی در اختیار سازندگان برنامه‌های تلویزیونی و حتی سینمایی می‌دهد، ساخت جلوه‌های ویژه بصری و افزودن به آثار نمایشی است. به عنوان دیگر برای خراب شدن یک پل، سقوط یک هواپیما و بسیاری صحنه‌های اینچنینی، نیاز نیست همه صحنه‌ها به طور واقعی اجرا شود؛ فضای مجازی، امکان ساخت جلوه‌های ویژه بصری را با بودجه کمتر و کیفیت بالاتر و قابل اصلاح در اختیار کارگردان‌ها و طراحان هنری فیلم‌ها و سریال‌ها قرار می‌دهد.

در نهایت ویژگی دیگری که فناوری اطلاعات و فضای مجازی در اختیار برنامه‌سازان صدا و سیما می‌گذارد، افزایش قابلیت انتشار برنامه‌هاست. اگر در گذشته یک فیلم یا سریال فقط در تلویزیون به نمایش در می‌آمد یا فقط در سینما اکران می‌شد، حالا می‌توان انتشار آن را در فضای مجازی چند میلیون برابر توسعه داد.

امروز حتی از فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرستنده‌ها نیز بهره گرفته می‌شود، چرا که بسیار گسترده‌تر و ارزان‌تر از سایر روش‌ها از جمله ماهواره است. در حقیقت فضای مجازی امکانی برای انتشار فراگیر محتوا فراهم کرده که هر کسی در هر کجا می‌تواند به محصول رسانه‌ای تولید شده در رادیو، تلویزیون، رسانه‌های دیداری و شنیداری یا حتی رسانه‌های مکتوب دسترسی پیدا کند.

استاد ارتباطات

منبع: جام جم