طبق گزارش جدیدی از بنیاد نوآوری و فناوری اطلاعات (ITIF): اقتصاد جهانی به طور فزاینده‌ای به جریان آزادانه داده‌ها از مرزها بستگی دارد، با این حال تعداد کشورهایی که از موانع نظارتی جلوگیری می‌کنند در طی چهار سال تقریباً دو برابر شده است .

با این همه، این کشورها ۱۴۴ اقدام را برای محدود کردن داده‌ها در مرزهای خود اعمال کرده‌اند – مفهومی که به “محلی سازی داده” معروف است – موانعی که در سال ۲۰۱۷ شامل ۶۷ مورد می شد.

با استفاده از مدل سازی اقتصادسنجی، ITIF  دریافته است که محدود کردن جریان داده‌ها با این الزامات محلی سازی از نظر آماری تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد کشور دارد – کاهش کل حجم تجارت آن، کاهش بهره وری آن و افزایش قیمت‌ها برای صنایع پایین دستی که به طور فزاینده‌ای به داده‌ها متکی هستند.

نایجل کوری، مدیر سیاسی سیاستگذاری ITIF، گفت: “بومی سازی داده‌ها در حال افزایش است و محدودیت‌ها باعث می‌شود که تجارت در اقتصاد دیجیتال به طور فزاینده‌ای هزینه بر و پیچیده شود.” در بسیاری از موارد، این سیاست‌ها ریشه می‌گیرد زیرا سیاست گذاران تصور می‌کنند که ذخیره اطلاعات در داخل کشور روشی منطقی برای محافظت از حریم خصوصی یا امنیت شهروندان آنهاست – که درست نیست. در موارد دیگر، دولت‌ها این کار را برای اهداف ملی گرایانه یا اقتدارگرا انجام می‌دهند. در هر صورت، این خود شکننده است.

بنیاد نوآوری و فناوری اطلاعات، با بررسی چشم انداز سیاست‌های بین المللی ۱۵۴ مورد از مقررات صریح یا محلی سازی داده‌ها را که در حال حاضر در ۶۶ کشور در حال اجرا است، شناسایی کرده است – به علاوه ۳۸ سیاست دیگر که کشورها در نظر دارند اما هنوز تصویب نکرده‌اند. تجزیه و تحلیل ITIF نشان می‌دهد که بیشترین محدودیت داده‌ها در کشورهای جهان، در چین است که ۲۹ اقدام برای بومی سازی در دست اجرا دارد. هند دارای ۱۲؛ روسیه با ۹؛ و ترکیه با ۷ اقدام در رتبه های بعدی قرار دارند.

با استفاده از شاخص محدودیت داده‌ها که از داده‌های OECD در مورد مقررات بازار محصول گرفته شده است، ITIF  تخمین می‌زند که افزایش ۱ واحدی در محدودیت داده‌های کشور، تولید ناخالص تجاری آن را ۷ درصد کاهش می‌دهد، بهره وری آن را ۲٫۹ درصد کند می‌کند و قیمت‌های پایین دستی صنایع وابسته به داده را افزایش می‌دهد (طی ۵ سال ۱٫۵ درصد).

لوک داشکلی، دستیار تحقیقات اقتصادی و فناوری در ITIF، گفت: “چین بهترین نمونه از چگونگی خود شکنندگی سیاست‌های محلی سازی داده است. ” “در دوره پنج ساله از ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸، هشت اقدام جدید برای محلی سازی داده اضافه شده است. این مساله به نمره محدودیت داده‌های آن در مدل ما ۰٫۲۵ امتیاز می‌افزاید. بر این اساس، ما تخمین می‌زنیم که محدودیت‌های داده‌های چین تولید تجاری آن را ۱٫۷ درصد و بهره وری آن را ۰٫۷ درصد کاهش داده است، در حالی که قیمت‌ها را در صنایع پایین دستی که به داده‌ها متکی هستند، ۰٫۴ درصد افزایش می‌دهد. از این نظر، دولت چین ناخواسته در چرخ دنده‌های طرح بزرگ خود برای تسلط بر صنایع آینده سنگ اندازی می‌کند.”

گزارش جدید، تحلیل مفصلی از نحوه انتشار اطلاعات در سطح جهانی و خلاصه روش‌های رایج سیاست گذاران برای توجیه انگیزه‌های آن‌ها ارائه می‌دهد.

سپس این گزارش ارزیابی کمی از تأثیر رو به رشد آن ارائه می‌دهد. ITIF نتیجه گیری می‌کند که ملت‌ها باید مانند فکری واحد با هم کار کنند تا روند موج را متوقف کنند و یک اقتصاد دیجیتالی باز، مبتنی بر قوانین و مبتکرانه ایجاد کنند. برای این منظور، ITIF توصیه‌های گسترده و گام‌های خاصی را برای دستیابی به آنها ارائه می‌دهد.

برای پیشبرد حاکمیت جهانی داده‌ها

ITIF  معتقد است که سیاستگذاران باید “قابلیت همکاری” بین سیستم‌های مختلف نظارتی را ایجاد کنند. ایجاد چارچوب‌های به اشتراک گذاری داده‌های بهداشتی ؛ سیستم قوانین رازداری مرزی APEC را به الگویی جهانی برای حاکمیت داده تبدیل کنند. تدوین “کنوانسیون ژنو برای داده‌ها” ؛ بهبود مکانیسم‌های قانونی برای درخواست‌های مرزی برای داده‌های مربوط به تحقیقات اجرای قانون ؛ و از تصویب چارچوب‌های نظارت شده مالی به جای دسترسی به محل ذخیره اطلاعات، بر دسترسی به داده‌ها پشتیبانی می‌کنند.

برای ارتقای تجارت آزاد دیجیتال

ITIF  توصیه می‌کند سیاستگذاران از قوانین سختگیرانه محافظت کننده از جریان داده‌ها و منع بومی سازی داده‌ها در مذاکرات تجارت الکترونیکی در سازمان تجارت جهانی حمایت کنند. ابزارهایی را برای مقابله به مثل با کشورهایی که قوانین حمایت گرایانه دیجیتالی را تصویب می‌کنند، ایجاد کنند. و توافق نامه‌های جدید اقتصاد دیجیتال، مانند توافق نامه‌های مربوط به استرالیا، شیلی، نیوزیلند و سنگاپور را دنبال کنند.

کوری گفت: “بومی سازی داده‌ها، پتانسیل اقتصاد دیجیتالی باز، مبتنی بر قوانین و ابتکار را تضعیف می‌کند. ” “سیاست گذاران باید قوانین کشورهای خود را به روز کنند تا نگرانی‌های مربوط به داده‌های قانونی را برطرف کنند – اما همچنین باید اطمینان حاصل کنند که مردم، شرکت‌ها و دولت‌ها می‌توانند مزایای عظیم اجتماعی و اقتصادی داده‌ها و فناوری‌های دیجیتال را به حداکثر برسانند. “

 “همه گیری کرونا به روشنی بیان کرد که جریان داده‌ها برای اقتصاد جهانی حیاتی است. وظیفه اکنون اطمینان از این است که اقتصاد دیجیتال همچنان موتور رشد و بهبود اقتصادی است. ” “خوشبختانه، برخی از کشورها این هدف را دارند و در زمینه توافق نامه‌ها، چارچوب‌ها و سازوکارهای قانونی جدید برای ارتقا جریان داده‌ها و بهبود حاکمیت تجارت دیجیتال همکاری می‌کنند. مسئولیت شرکای متفکری مانند استرالیا، کانادا، شیلی، ژاپن، سنگاپور، نیوزیلند، ایالات متحده و انگلستان بر عهده خواهد داشت تا در توسعه این گزینه‌های سازنده برای بومی سازی داده‌ها پیش قدم شوند. ”

  • منبع خبر : پایگاه اطلاع رسانی پلیس فتا