دسترسی ها

به گزارش گروه تحلیلی فمپ، ماهیت رشد در نوجوانان برای رسیدن به دوره ای از جوانی نیازمند کشف جدیدی از تکنولوژی وجستارهای وابسته به آن است.معمولا نوجوان برای رسیدن به آنچه گفته شد، به دنبال مسیری ساده و راحت می گردند و در این میان با خطرات و آسیب های فراوانی مواجه می شوند.

این موضوع با سرعتِ رشد تکنولوژی در کشور ما و ارائه اینترنت و هزینه های ارزان آن به نسبت سال های گذشته در بستر های مختلف با کیفیت های به مراتب به روزتر در قالب هایی از جمله شبکه های اجتماعی، وب گردی ها، پیام های فوری و خرید های آنلاین و بازی های آنلاین که عموما در قالب تلفن های هوشمند که در هر سویی قابل دسترس اند به دغدغه ای بسیار جدی برای والدین تبدیل شده اند.

چالش اولیه در مواجهه با این پدیده، عدم آگاهی و تسلط کافی به این موضوع در میان والدین است که متاسفانه نتوانسته اند خود را با رشد تکنولوژی به روز نگه دارند و در این میان چندین قدم از نوجوانان و جوانان عقب تر حرکت می کنند.

والدینی که شاید در سالهای نه چندان دور با قرار دادن دستگاه های پخش ویدئو در کمد و قفل فیزیکی بر آن به کنترل آنچه ارائه می شد می پرداختند، امروز برای دریافت و پرداخت های بانکی و انجام روزمه خود نیازمند کمک و همراهی فرزندان خود هستند و نه تنها دیگر نمی توانند بر داده ها و اطلاعات رد و بدل شده فرزندان خود نظارت نمایند بلکه می بایست برای انجام آنچه امروزه به زندگی تبدیل شده است از آنها کمک بگیرند .

اینترنت مانند یک شمشیر دو لبه عمل می کند از سویی می تواند به جوانان کمک بزرگی کند و همچنین می تواند اثرات مضر و نامطلوبی مانند: سرقت هویت، سوء استفاده از سایتی، و افشای اطلاعات موارد صریح جنسی را به ارمغان بیاورد، بسیاری از والدین نگران آن هستند که فرزندان به اینترنت وابسته شوند، آنها نیز می دانند این دانش آموزان برای ارتقاء دانش خود نیاز به  کمک این تکنولوژی دارند.

ماجرا به ایجاد تعادل بین این دو برمی گرد، از سویی نیاز به این تکنولوژی و از سویی دیگر اثرات زیان بار و وابستگی های مورد نظر والدین.

در این میان نفوذ اینترنت در میان نوجوانان و جوانان ایرانی بسیار با سرعت بالایی اتفاق می افتد که مزید بر علت شده و اعتماد به نفس والدین را تحت شعاع خود قرار داده است.

گزارش هایی که این روزها در لابه لای اخبار متنوع در حوزه فضای مجازی به گوش می رسد زنگ خطری بزرگ برای خانواده ها را به صدا در آورده است؛ نوجوان ۱۴ ساله ای که با راه اندازی شبکه ای مجازی اقدام به کلاهبرداری های اینترنتی کرده بود خود، مشتی است نمونه ای از خروار.

چالشی جدید که خانواده ها و والدین می بایست به این موضوع توجه ویژه ای نمایند”نظارت بر اینترنت فرزندان و حضور آنها در فضای مجازی است “.

در بسیاری از کشور های دنیا با استفاده از فیلترینگ هوشمند بخشی از این نظارت را دولت ها انجام می دهند مانند کره جنوبی و در بسیاری دیگر با راه اندازی شبکه های اجتماعی و زیرساخت های متنوع برای کودکان و نوجوانان به ارائه محتوای مناسب و آگاهی بخشی به آنها می پردازند مانند روسیه.

در این میان روش هایی که اغلب خود والدین به اعمال آنها می پردازند به چند عنوان تقسیم می شوند:

اولین کاری که والدین به آن دست می زنند و خود را ملزم به آن می دانند ایجاد یک روش مناسب برای انضباط بخشی به رفتار های فرزندان در فضای مجازی است که با محدودیت زمانی کلید می خورد.

ایجاد محدودیت زمان برای فرزندان در میان بسیاری از والدین شایع ترین روش کنترل در فضای مجازی محسوب می شود.

در مرحله دوم به محتوای مورد دسترس فرزندان توجه می شود که در این میان نگاه والدین به این موضوع با تهیه نرم افزار های محدود کننده یا فیلترینگ و یا مراجعه به تاریخچه وب گردی فرزندان می انجامد.

کار از این هم گاهی فراتر می رود و عده ای از والدین برای گشت و گذار فرزندان خود در فضای مجازی زمان می گذارند و این باعث می شود تا در این مسیر کنترل بیشتری داشته باشند.

مطابق تحقیقات در این زمینه، والدین زمانی که به همراه فرزندان خود به گشت و گذار اینترنتی می پردازند اثرات مثبت و خوبی در روند مراجعه های بعدی فرزندان خواهد داشت، اما متاسفانه تعداد کمی از والدین دست به این اقدام می زنند.

عده ای زیادی از والدین به  علت نداشتن اطلاعات و تسلط کافی بر این فضا به رها سازی فرزندان در این زمینه پرداخته اند عده ای دیگر به اینترنت سبک قائل اند و با ایجاد محدودیت هایی اعم از زمانی و محتوایی به آن کمک می کنند و عده ای دیگر نیز با همراهی به رشد فرزندان خود در این زمینه کمک می نمایند.

چند پیشنهاد:

الف) “به طور منظم با فرزندان خود درباره تجربه های آنلاین صحبت کنید ”

ب) “صحبت در مورد تهدیدات استفاده از اینترنت با آنها ”

ج) “تشویق آنها برای پیدا کردن راه های سازنده برای استفاده از کامپیوتر و اینترنت ”

د) “پیوستن به آنها در فعالیت های آنلاین خود (به عنوان مثال، تماشای فیلم، بازی کردن، کاوش منافع مشترک،MSN، و غیره ”

ه) “اشتراک دانش / مهارت های کامپیوتری با هم”

و) “تبدیل شدن به یک دوست فناوردبرای فرزند خود”

ز) “یادآوری زمانی به آنها برای استفاده از رایانه، برای کنترل زمان استفاده”

ح) “محدود کردن استفاده زمانی که عملکرد فرزندان در مدرسه خراب شود”.”محدود کردن مقدار زمان استفاده از اینترنت”

ط) “تنظیم قوانین مربوط به تعامل با غریبه ها”

ی) “نصب نرم افزار برای فیلتر کردن دسترسی به نامطلوب وب سایت و یا برای نظارت بر فعالیت آنلاین فرزندان ”

ک) “تنظیم قوانین مربوط به بازدید از وب سایت ها”

ل) «تنظیم قوانین درباره دانلود و آپلود مواد، ”

م) “تنظیم قوانین در مورد افشای شخصی اطلاعات ”

ن) نظارت بر فعالیت های وب و آنلاین فرزندان (به عنوان مثال بررسی مرور

تاریخ، دوستان QQ)، ”

س) “قطع برق منبع تغذیه / اتصال LAN در صورت لزوم، ”

ع) “الزام به حضور آنها در برنامه های و فعالیت های ، سازمان ها و گرو ه های مورد اعتماد دیگر در مورد نحوه استفاده از آن اینترنت. “

• نویسنده : مجتبی الهیاری
• منبع خبر : فمپ