اینستاگرام فضایی محسوب می‌‌شود که کاربران عکس‌‌های حسادت‌‌برانگیز و بعضاً خشم‌‌برانگیزشان را در آن به اشتراک می‌‌گذارند. اما این برنامه به محیطی برای کسانی که از درونیاتشان می‌‌نویسند هم تبدیل شده است. روت لافِرلا، روزنامه‌‌نگار نیویورک تایمز و دانش‌‌آموختۀ ادبیات آلمانی است. وی اخیرا یادداشتی را با عنوان « «کپشن‌ها انگ ابتذال را از اینستاگرام […]

اینستاگرام فضایی محسوب می‌‌شود که کاربران عکس‌‌های حسادت‌‌برانگیز و بعضاً خشم‌‌برانگیزشان را در آن به اشتراک می‌‌گذارند. اما این برنامه به محیطی برای کسانی که از درونیاتشان می‌‌نویسند هم تبدیل شده است.

روت لافِرلا، روزنامه‌‌نگار نیویورک تایمز و دانش‌‌آموختۀ ادبیات آلمانی است. وی اخیرا یادداشتی را با عنوان « «کپشن‌ها انگ ابتذال را از اینستاگرام برداشتند» را در وب‌‌سایت نیویورک تایمز منتشر کرده است ;i آنچه در ادامه می خوانید فرازهایی از این یادداشت است.

***

لافرلا معتقد است که اینستاگرام برنامه‌‌ای بود مختص عکس، فضایی برای اینکه کاربران محتویات وعدۀ غذایی هوس‌‌انگیزشان را منتشر کنند، ارتقای شغلی‌‌شان را جشن بگیرند و …...

اما حالا اینستاگرام به‌‌ مجذوب‌‌کننده‌‌ترین پلتفرم قصه‌‌گویی در اینترنت بدل شده است به مخزنی از اعترافات تکان‌‌دهنده، درددل‌‌های موجز، برخی با رگه‌‌هایی سیاسی، مطالب چکیدۀ آموزنده، مقالات کوتاه، متن‌‌های تفکربرانگیز، و احتمالاً جذاب‌‌تر از همه، خاطراتی که به‌‌صورت سریالی و در قالب قطعه‌‌های کوتاه به‌‌یادماندنی به اشتراک گذاشته می‌‌شوند.

او در این راستا از مارکوس مِسنر، رئیس دانشکدۀ رسانه و فرهنگ دانشگاه ویرجینیا، وام می گیرد که می‌‌گوید متن‌‌های اینستاگرامیِ طولانی بدون شک محبوبیت زیادی دارند. ا این نوشته‌‌ها راهی برای جلب توجه و تلاشی برای برقراری ارتباط‌‌اند، برای ایجاد تعاملی عمیق‌‌تر که عکس‌‌ها‌‌ به‌‌تنهایی از پس آن برنمی‌‌آیند.

به زعم لافرلا، زیرنویس‌‌های طولانی، به‌‌عنوان جایگزینی برای روایت‌‌های خلاصه‌‌وار و غالباً سرشار از احساساتی که آن زمان در وبلاگ‌‌های شخصی باب شده بود، به‌‌وضوح با اقبال مواجه شده‌‌اند.

در این فضا، این پرسش مطرح می شود که با وجود فضاهای متعددی که مختص نوشتن‌‌اند، چرا کاربران در اینستاگرام متن‌‌های طولانی می‌‌نویسند؟

او معتقد است که استفاده از این ابزار می‌‌تواند باعث تخلیۀ روانی و نیز ایجاد حس تعلیق شود و اینستاگرام را به محیطی ورای ابتذال بصری بدل می سازد. به این سبب نوشته ها، بیان صادقانۀ واقعیت‌‌اند، و به رسانه‌‌ای که مدت‌‌ها انگ ابتذال بصری بر خود داشته، اعتبار و ارزش می بخشند.

لافرلا در پایان تاکید می کند که به دنبال رواج کپشن ها (امکاناتی برای نوستن طولانی) ،  کاربران دید عمیق‌‌تری پیدا کرده‌‌ و دیگر فقط عکس‌‌های متظاهرانه‌ای نمی‌گذارند چنین پست‌‌هایی افراد را به نوعی از تفکر دعوت می‌‌کنند که اینستاگرام اخیراً دارد از آن حمایت می‌‌کند.  انتشار کاملاً آزادانۀ افکار هم شفا‌‌بخش است و هم رهایی‌‌بخش. تنها از این طریق می‌‌توانیم بین خود و دیگران پیوندی واقعی برقرار کنیم. این تنها راهی است که می‌‌توانیم دربارۀ وضعیت انسانی‌‌مان صادقانه حرف بزنیم، نه با اشتراک عکسِ پاهایمان در پرواز درجۀ یک هواپیمایی امارات…

  • منبع خبر : ایران آنلاین